بیانات منتشر نشده امام خامنه ای در دیدار فرزندان شاهد مقاطع راهنمایی و دبیرستان - ۱۳۷۳/۶/۱۵
مخاطب: جمعی از فرزندان شاهد مقاطع تحصیلی راهنمایی و دبیرستان سراسر کشور
تاریخ: ۱۵ شهریور ۱۳۷۳
شرح:
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
از خداوند بزرگ و مهربان با همه‌ی دل درخواست و دعا می‌کنم که شما گل‌های انقلاب اسلامی و نونهالانی را که متعلق به گلستان شهادت در راه خدا هستید، اولاً حفظ کند، ثانیاً توفیق بخشد و ثالثاً وسیله‌ی سربلندی پدرانتان و راه آن‌ها قرار بدهد.
خیلی از جوان‌هایی که امروز در دانشگاه‌ها و یا دبیرستان درس می‌خوانند و یا حتی در بعضی از مراکز ایران اسلامی عزیز مشغول خدمت هستند، همان کسانی هستند که چند سال قبل از این کودک و یا نوجوانی بودند که پدر عزیزشان شهید شده بود و جای پدر را حفظ می‌کردند. امروز همان کودک و همان نوجوان به یک پسر و یا دختر جوانی تبدیل شده است که دیگر خودش محور زندگی خودش محسوب می‌شود و به کسی و یا بزرگ‌تری وابسته نیست. این نمونه و مثالی بود از اینکه ما ببینیم چطور حوادث این دنیا زودگذرند و سختی‌ها و رنج‌ها می‌گذرند و جای خالی عزیزان بعد از مدتی پر می‌شود. اما آنچه می‌ماند، عبارت است از: روسفیدی پیش خدا به خاطر شهادت، به خاطر خون و به خاطر جهاد و فداکاری که هیچ چیز با او معادل نیست و هیچ وقت حتی با مردن ما هم تمام نمی‌شود.
بعضی از دستاوردها در همه‌ی عمر با شما همراه است. اما وقتی شما از دنیا رفتید، دیگر نیست. فرض بفرمایید شما دانشمند و عالم بشوید. خوب علم خیلی چیز خوبی است و همیشه هم با شماست. مثل مال نیست که انسان امروز آن را داشته باشد و فردا نداشته باشد. چرا که مال را ممکن است یا دزد ببرد و یا خرج بشود و یا بسوزد. ولی علم این‌طور نیست. چون وقتی علم را کسب کردیم، تا وقتی زنده هستیم آن را داریم. اما وقتی از دنیا رفتیم علم هم از ما جدا خواهد شد و هر افتخاری که بود تمام خواهد شد. اما چیزهایی هست که با مردن هم از انسان جدا نمی‌شود. شما وقتی در راه خدا کار خوبی انجام می‌دهید، این کار با شما خواهد ماند. شما امروز کودکید، بعد جوان می‌شوید، بعد پیر می‌شوید و بعد هم می‌میرید. اما این کار خوبی [که] برای خدا کردید حتی از عمر شما هم پایدارتر است و از شما جدا نمی‌شود و فقط یک چیز می‌تواند آن را از بین ببرد و آن خود شمایید.
بله، انسان ممکن است کار خوب خودش را از بین ببرد. لذا ما باید کاری نکنیم که کار خوب خود را از بین ببریم. هر رنجی که انسان در راه خدا تحمل می‌کند، مثل جای خالی پدر، جای خالی مادر، جای خالی برادر، جای خالی فرزند، جای خالی همسر، همه‌ی این‌ها سخت است. وقتی شما در راه خدا و برای خدا این سختی را به جان پذیرفتید و قبول کردید، این یک حسنه و یک صدقه می‌شود و این صدقه دیگر تمام شدنی نیست. ولی سختی‌ها و مشکلات و حتی خوشی‌ها تمام می‌شود.
حال شما ببینید با این حساب چه کسی بیش از همه سود برده است؟ شهدا، شهدا حسنه‌شان آن حسنه‌ای است که هیچ وقت خراب نمی‌شود و از بین نمی‌رود - چون گفتیم ممکن است انسان حسنه‌ی خود را خراب کند - خوب وقتی ما از دنیا رفتیم دیگر کسی نیست که حسنه‌ی ما را خراب کند. شهادت عبارت است از آن حسنه‌ای که انسان در روز آخر و لحظه‌ی آخر عمر خودش انجام می‌دهد. پس این یک حسنه‌ی ماندگار است و بالاترین حسنات هم هست.
در روایتی هست که بالاتر از هر نیکی که شما فرض کنید، یک نیکی هست که از او بالاتر است. وقتی انسان در راه خدا شهید بشود که دیگر، بالاتر از آن هیچ چیز خوبی نیست. پدران شما این‌طور عمل کردند. شما چه دختر و چه پسر باید از آن‌ها یاد بگیرید. نمی‌گویم که باید بروید و در راه خدا کشته بشوید. نه چون این کار اولاً همیشه لازم نیست که انسان در راه خدا کشته بشود مگر اینکه جنگی و یا مسأله‌ای پیش آید. ثانیاً کشته شدن در راه خدا این قدر هم ارزان نیست و به همه نمی‌دهند. چرا که این‌قدر آدم‌ها بوده‌اند که عاشق شهادت بوده‌اند اما بدست نیاورده‌اند.
شهادت گران است. خیال نکنید هر کسی رفت و جنگید، فوراً شهادت را در پاکت می‌گذارند و به او می‌دهند. خیر، از لحاظ اخلاقی و عملی باید خودسازی کنید. با نماز، با توجه، با دعا، با راستگویی، با امانتداری و با دوری از گناه باید خود را بسازید؛ تا ان‌شاءالله شهدای عزیز و بالاتر از همه‌ی آن‌ها امام بزرگوارمان که سلسله‌جنبان میدان شهادت بود از همه‌ی ما راضی شوند که اگر رضای این‌ها باشد ان‌شاءالله رضای حضرت ولیّ‌عصر - ارواحنافداه - هم هست. که رضای او رضای خداست.
ان‌شاءالله موفق باشید.
والسلام‌علیکم‌ورحمه‌الله‌وبرکاته
منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد وابسته به بنیاد شهید و امور ایثارگران
دخترک تنها